M3.06. Przygotowanie ewaluacji procesu mentoringu

Wróć do: M3: Ocena działań w zakresie mentoringu

2. Zasady i metody ewaluacji procesu mentoringu

2.1. Centrum zainteresowania analizy

Centrum zainteresowania analizy tprzedmiot analizy ewaluacji, obejmujący organizację, personel, model programu, politykę lub strategię itp. Ewaluacja nie ogranicza się do jednego przedmiotu i może uwzględniać jeden lub więcej tematów jednocześnie.

W zależności od zakresu i ram czasowych wysiłku i oczekiwań wszystkich najważniejszych interesariuszy, można zdecydować centrum zainteresowania ewaluacji.

Kiedy centrum zainteresowania analizy jest osoba indywidualna:

  • Dokumentujesz zmianę, której doświadczają osoby indywidualne.
  • Twoja ewaluacja będzie zazwyczaj chciała oceniać dwie rzeczy:
    1. stopień odpowiedniegwdrożenia strategii, inicjatywy lub programu, oraz
    2. to, czy indywidualni uczestnicy doświadczyli pożądanych rezultatów.

Kiedy centrum zainteresowania analizy jest organizacja:

  • Ewaluacja zmian priorytetów, polityk i praktyk organizacji.
  • Proces ewaluacji powinien służyć gromadzeniu i analizie danych na temat kluczowych wskaźników rezultatu, takich jak poziom sukcesu organizacji w obszarze:
    • Angażowania i podtrzymywania zaangażowania różnych grup ludzi
    • Zapewniania zasobów dprogramu mentoringu
    • Opracowywania kluczowej dokumentacji i wskazówek (tj. polityka i strategia) dla programu
    • Zapewnienie oraz/lub wspieranie rozwoju i możliwości dla podopiecznych

Kiedy centrum zainteresowania analizy jest program mentoringu:

  • W celu oceny nowych lub dostosowanych inicjatyw lub programów, można przeprowadzić badanie, aby zrozumieć:
    • Jak wdrożondziałanie.
    • Jakie elementy sprawiły, że jest skuteczne.
    • Czadziałało, a cnie zadziałałi dlaczego.
    • Jaka wiedza, umiejętności i inne zdolności są wymagane względem personelu, aby wdrożyć działanie.
    • Cnajważniejsze, jak udoskonalić działanie.
  • Wiele z zebranych danych może być jakościowych. Kiedy elementy inicjatywy lub programy stały się końcowe i stabilne, można przeprowadzić ewaluację rezultatu lub sumatywną i połączyć użycie planu quasi-eksperymentalneg z zastosowaniem powyższej metodologii, aby ocenić jegskuteczność.
Plan quasi-eksperymentalny ocenia związki przyczynowo skutkowe programu, porównując dwie grupy uczestników (grupę „badaną" i grupę „porównawczą") lub porównując dane zebrane od jednej grupy uczestników przed ich uczestnictwem w programie i po nim.